라틴어 문장 검색

Stat exoletus suggeritque ructanti Pinnas rubentes cuspidesque lentisci, Et aestuanti tenue ventilat frigus Supina prasino concubina flabello, Fugatque muscas myrtea puer virga.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXXXII4)
At tu continuo populumque patresque vocasti, Ructat adhuc aprum pallida Roma meum:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XLVIII5)
Horatius usurpavit hic dum sublimes versus ructatur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 5763)
quem ego ructantem et nauseantem conieci in Caesaris Octaviani plagas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS: AD C. CASSIVM ET CETEROS, letter 25 5:2)
confer sudantis ructantis refertos epulis tamquam opimos boves:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 99:5)
inaudito enim more pueri capillati attulerunt unguentum in argentea pelve pedesque recumbentium unxerunt, cum ante crura talosque corollis vinxissent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:17)
ardua nam vis est inpassibilis, quoniam natura superni ignis ad horrificas nescit descendere poenas, nec capit humanis angoribus excruciari, pura, serena, micans, liquido praelibera motu, subdita nec cuiquam, dominatrix utpote rerum, cui non principium de tempore, sed super omne tempus et ante diem maiestas cum Patre summo, immo animus Patris et ratio, via consiliorum, quae non facta manu nec voce creata iubentis protulit imperium patrio ructata profundo, hanc igitur non flagra secant, non sputa salivis aspergunt, alapis non vexat palma relisis, nec perfossa cruci clavorum vulnera Agunt, his adfecta caro est hominis, quam femina praegnans enixa est sub lege uteri, sine lege mariti.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 331)
qua murmuranti fine fluctus frangitur salsosque candens spuma fundit pumices, ructatus exit seque servatum stupet.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium32)
ac tunc pervigilem ructabat marcida cenam, sub lucem quia forte iacens ad fercula raucos audierat lituos, atque inde tepentia linquens pocula lapsanti per vina et balsama gressu ebria calcatis ad bellum floribus ibat.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 183)
hic, dum sublimis versus ructatur et errat, si veluti merulis intentus decidit auceps in puteum foveamve, licet 'succurrite' longum clamet, 'io cives', non sit qui tollere curet.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 14:2)
uidebis illum pro tribunali locum quem modo magister equitum, cui ructare turpe erat, uomitu foedauerat:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 3:10)
et modo solvebam nostra de fronte corollas ponebamque tuis, Cynthia, temporibus;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 38)
Quae fueram magnis olim patefacta triumphis, ianua Patriciae vota Pudicitiae, cuius inaurati celebrarunt limina currus, captorum lacrimis umida supplicibus, nunc ego, nocturnis potorum saucia rixis, pulsata indignis saepe queror manibus, et mihi non desunt turpes pendere corollae semper et exclusi signa iacere faces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 161)
ac veluti folia arentis liquere corollas, quae passim calathis strata natare vides, sic nobis, qui nunc magnum spiramus amantes, forsitan includet crastina fata dies.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1533)
me iuvet hesternis positum languere corollis, quem tetigit iactu certus ad ossa deus.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 34b17)

SEARCH

MENU NAVIGATION